Ona je rođena 8. marta 1953. godine, a preminula istog datuma 33 godine kasnije i zauvek ostavila uspomenu na svoju čudnu i jedinstvenu lepotu.
Glumica je rođena u Valjevu, a rano detinjstvo je provela u selu Dić kod Ljiga odakle su roditelji njene majke. Živela je u Petrinji od šeste do devetnaeste godine, rodnom mestu njenog oca, a gimnaziju je završila kao đak generacije.
Akademiju je upisala u klasi profesorke Ognjenke Milićević, te godine sa njom su bili i Bogdan Diklić, Zlata Petković, Ljiljana Stjepanović, Lazar Ristovski, Snežana Savić i Radoš Bajić.
Sa kolegama je osnovala pozorište Dvorište, a u Ateljeu 212 je igrala u predstavi „Svadba“ Ljubomira Draškića, ulogu Lenke Duđerski u „Santa Maria Della Salute“ u režiji Nikole Jevtića, kao i mnoge druge.
Svoju internacionalnu karijeru je započela 1981. odlaskom u Milhajm u Teatar na Ruru gde je sarađivala sa rediteljem Robertom Čulijem, Italijanom, kom je bila vodeća glumica. Do angažmana u instranstvu je došlo tako što ju je Italijan primetio u Ateljeu 212, a tamo ju je sačekalo vatreno krštenje.
Naime, Goca je odmah zamenila bolesnu glumicu u predstavi Bog, a za pripremu monologa imala je svega tri sata i na sve to publika uopšte nije primetila da se radi o strankinji. Za pet godina provedenih tamo odigrala je glavne uloge u predstavama Elektra, Bog, Galeb, San letnje noći, Mušica, Novi proces...
- Po dolasku u Nemačku samo mi je jezik bio nepoznat, a jezik je samo jedno od pravila igre, a kada je dete željno igre, ono uči pravila strahovito brzo, gotovo spontano, samo da bi se igralo - govorila je o Nemačkoj i njihovom jeziku.
Igrala je čak i teško bolesna, tri meseca pred smrt, a njene predstave su emitovane na nemačkoj televiziji dok u Srbiji za nju više niko i ne zna.
- Goca je još na Akademiji važila za glumicu koja će napraviti sjajnu karijeru i čije ime će značiti na našim prostorima - rekao je Irfan Mensur jednom o glumici.
Tragična heroina, kako ju je zvao Radoš Bajić, najviše je patila što je odvojena od deteta, pa je često morala da putuje iz Nemačke za Jugoslaviju, a u jednom intervjuu je istakla da je izgubila svoj mir.
Gordana Kosanović je preminula sa samo 33 godine, a po sopstvenoj želji sahranjena je u Dićima, pored svoje bake, u mestu gde je provela najranije i najlepše godine. Pozorište u Milhajmu je nakon njene smrti ustanovilo nagradu Gordana Kosanović koja se dodeljuje svake druge godine.
BONUS VIDEO
povezane vesti
