Olja Karleuša ima PLUĆNU emboliju: Zbog ove teške bolesti se PROMENILA, više ne liči na sebe

Pevačica se sada oglasila otkrila zbog čega je u bolnici, kao i kako se oseća.

- Istina je da sam u bolnici, imam trombove u nogama i emboliju pluća. Osetila sam jak bol u levom listu, prvi dopler nije pokazao trombove, onda je bol počeo da se širi. Posle nekoliko dana sam teško disala, imala sam kratak dah i gušenja, otišla sam da snimim pluća i taj skener je pokazao emboliju pluća. Sada moram strogo da mirujem, najvažnije je da je na vreme sve otkriveno - rekla je Olja Karleuša za "Republiku".

Šta je plućna embolija?

Plućna embolija predstavlja opstrukciju (začepljenje) jedne ili više grana plućne arterije trombom koji potiču iz venskog sistema. U ređim slučajevima embolusi mogu biti i netrombotičnog porekla - septični, masnoća, gas, amnionska tečnost, tumorske ćelije, strano telo - navodi se na sajtu "Vojno medicinske akademije".

Koji su simptomi plućne embolije?

Klinička slika embolije je raznovrsna.  U najblažim slučajevima plućna embolija može biti bez simptoma, a u najtežim može se manifestovati iznenadnom i trenutnom smrću. Simptomi, odnosno znaci koji mogu upućivati na plućnu emboliju su osećaj nedostatka vazduha u miru, ubrzano disanje, ubrzan srčani rad, kašalj, iskašljavanje sukrvičavog sadržaja, nagli gubitak svesti, jednostrani bol u nozi ili njen otok, povišena telesna temperatura...

Kako se dijagnostifikuje plućna embolija?

Sumnja na plućnu emboliju zahteva hitnu dijagnostiku u cilju njene potvrde ili isključenja. Kada se plućna embolija dokaže rade se dodatni testovi u cilju određivanja njene težine, odnosno stepena rizika za nepovoljan ishod. Najalarmantnije su takozvane „masivne“ plućne embolije, odnosno visokorizične, koje se manifestuju stanjem šoka i/ili sniženjem arterijskog krvnog pritiska i koje zahtevaju hitno lečenje u specijalizovanim ustanovama, navodi se na sajtu "VMA".

Većina obolelih od plućne embolije zahteva nadzor i lečenje u bolnici. Manji broj, tzv. niskorizičnih embolija, može se lečiti u ambulantnim, odnosno kućnim uslovima. Važno je, takođe, utvrditi ishodište tromba, kao i razloge zbog kojih se bolest javila, koji nekad mogu biti očigledni (prethodna povreda ili operacija), a nekada skriveni.

Formiranje tromba je obično u dubokim venama donjih ekstremiteta ili u venskim spletovima male karlice (oko prostate kod muškaraca, odnosno reproduktivnih organa kod žena). Ređe mogu nastati i u drugim venama u organizmu (ruke) ili u samim plućnim arterijama (tzv. in situ tromboza).
Faktori rizika za nastanak plućne embolije mogu biti povezani sa samim pacijentom i oni su uglavnom trajni (trombofilija ­­­- urođeno ili stečeno stanje sa tendencijom razvoja tromboze), „spoljašnji“ faktori koji su uglavnom prolazni (razne dijagnostičke ili terapijske procedure).

Kako se leči plućna embolija?

Lečenje se sprovodi na različite načine, zavisno od težine kliničke slike, odnosno „veličine“ plućne embolije i procenjenog rizika za rani smrtni ishod.